spirituele ontwikkeling | geestelijk bewustzijn | menswording
Zonder innerlijk meesterschap over het ego, is het als het berijden we een jonge ongetemde draak, die zijn verwoestende krachten niet kent. Al in de 14de eeuw beschreef Hafiz dit in een mooi gedicht, je leest het hieronder. Hoe goed ken jij je eigen draak, je eigen ego?
Enige tijd geleden sprak ik met een cliënt over dit thema. Vlak voor hij naar huis ging viel zijn oog op een boek in mijn boekenkast ‘De nagelaten geschriften’ van Etty Hillesum 1941-
“Niet alleen van zijn onrust moet men af en toe de teugels strak aantrekken, zodat ze niet gaat steigeren en als een op hol geslagen paard* een verwoestende tocht door het hele wezen begint, ook zijn treurigheid moet men indammen, anders stijgt ze met ieder ogenblik als een wassend water en overstroomt tenslotte de zo moeizaam bebouwde velden (van de ziel). Men moet er naar streven, niet langer elke stemming (lees elke emotie) volledig in zich te laten uitleven. Men behoeft zijn onrust en treurigheid niet te verstoppen, men moet ze dragen en verdragen………”
*lees je ego-
Zijn ogen werden vochtig, tranen van herkennen en ontroering welde op en hij zei: “Woorden en zinnen, bijna 70 jaar geleden, onder erbarmelijke omstandigheden geschreven, waar we nu nog zoveel van kunnen leren: ja, dat is waarlijk Innerlijk meesterschap”!
Walter de Zeeuw © Jan ‘13
Hafiz:
Ik weet wat ervan kan komen
Ik weet wat ervan kan komen
als je de Liefde niet hebt gedronken.
Je gezicht verhardt,
je soepele spieren raken verkrampt.
Kinderen worden bezorgd
over de vreemde blik in je ogen,
die zelfs je spiegel zorgelijk stemt
en je neus.
Eekhoorns en vogels voelen je verdriet
en beleggen een serieuze vergadering in een hoge boom.
Ze beslissen in welke geheime taal
ze zullen zingen om jouw hoofd en ziel te verlichten.
Zelfs engelen vrezen dit soort gekte,
die zich richt tegen de wereld
en stenen en speren werpt
naar onschuldigen
en naar zich zelf.
Oh, ik weet wat ervan kan komen,
als je de Liefde niet hebt gedronken.
Je zou de woorden van je vrienden
en je leraren aan stukken kunnen rijten
op zoek naar verholen haken en ogen.
Je zult elk woord wel willen wikken
en wegen op een balans,
als een dode vis.
Je zou wellicht je meetlint pakken
om vanuit elke hoek in je duisternis
de rijke veelzijdigheid op te meten van het hart
dat je ooit vertrouwde.
Ik weet wat ervan kan komen,
zonder de beker,
aangereikt door Liefdes handen.
Daarom spreken alle Groten
van de noodzaak God te gedenken,
want daardoor zal je Hem leren zien en kennen,
zo speels, zo welwillend,
zo verlangend om te helpen.
Daarom zegt Hafiz:
Reik me je beker aan
want niets is mij zo lief
dan jouw dorst naar vrijheid lessen!
Al waar een wijs mens
steeds voor zal zorgen
is Liefde schenken!
Bovenstaande tekst wordt toegeschreven aan Hafiz
14e eeuwse Perzische dichter en mysticus in de soefitraditie
Liefde en Innerlijke meesterschap
Wie zich spiritueel ontwikkelt, wie zich bewust wordt van de geestkracht die in hem of haar woont, verlangt naar meesterschap over ego. Alleen door innerlijk meesterschap leer je je ego beteugelen (zonder het te onderdrukken) en al de geestkracht, het moois, het unieks, de Liefde die in je eigen hart woont, in vrijheid te leven.
Geestkracht is Liefdeskracht, innerlijke wijsheidskracht, scheppingskracht, midden in het hier en nu ‘Zijn’. Geestkracht is engel zijn, je Licht en je Liefde laten stralen door je ego heen, stralend als een blij kind!
Waarom is dat innerlijk meesterschap zo belangrijk, vraag je je misschien af? Ons ego is een krachtig wezen, dat zijn ‘eigen’ leven kan leiden en ons daaraan kan laten lijden. Wie haar of zijn ego niet echt goed kent, heeft geen idee welke verwoesting het aan kan richten.
